Picasso, artysta, geniusz, legenda za życia. Bez wątpienia jeden z największych artystów w Hiszpanii, centralna postać w sztuce XX wieku, ale także celebryta. W jego 91-letnim życiu trzy miasta odegrały ważną rolę. Malaga, w której przyszedł na świat, Barcelona, w której narodził się jako artysta i Paryż, w którym spełnił się jako artysta.
Pablo Ruiz Picasso urodził się 25 października 1881 roku w Maladze. I mieszkał w niej do 10 roku życia, gdy ojciec otrzymał stanowisko wykładowcy w Szkole Sztuk Pięknych w La Coruña. Tam, w wieku 13 lat Picasso miał pierwszą autorską wystawę. W 1895 roku rodzina Picasso przeprowadziła się do Barcelony, gdzie w Szkole Sztuk Pięknych ojciec został mianowany profesorem i gdzie w wieku zaledwie 14 lat Pablo Picasso rozpoczął studia. Po dwóch latach opuścił Barcelonę na rzecz studiowania na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Madrycie. Mając 17 lat powrócił do Barcelony i od tego czasu dzielił życie także między Paryżem. Wrócił do Malagi latem 1895 roku malując pejzaże i walki byków, na które ojciec często zabierał Picassa jako dziecko i których był fascynatem od najmłodszych lat życia. Ostatnią podróż do rodzinnego miasta odbył w styczniu 1901 roku. Wraz z rozpoczęciem hiszpańskiej wojny domowej w 1936 roku i dyktatury generała Franco, Picasso zdecydował się na pożegnanie z Hiszpanią. Zmarł we Francji 8 kwietnia w 1973 roku dożywając sędziwych 91 lat.