Caminito del Rey

Caminito del Rey to szlak zbudowany w skalistym wąwozie Desfiladero de los Gaitanes w Andaluzji na początku XX wieku w celu komunikacji dwóch pobliskich elektrowni wodnych i budowy tamy. Pomysłodawcą było przedsiębiorstwo Sociedad Hidroeléctrica del Chorro, które produkowało energię elektryczną i dostarczało ją do pobliskiej Malagi. Prace budowlane trwały od 1901 do 1905 roku, a ciekawostką jest, że do pracy w tym projekcie wykorzystano więźniów. W 1921 roku ukończono szlak i otwarto elektrownię wodną Conde del Guadalhorce z udziałem gościa honorowego, ówczesnego króla Hiszpanii Alfonsa XIII, który jako pierwszy przeszedł szlak. To na jego cześć szlak otrzymał nazwę Caminito del Rey, czyli Ścieżka Króla a na początku trasy postawiono Sillón del Rey czyli królewski tron z betonu.

Po spełnieniu swojej funkcji szlak został zaniedbany i ostatecznie zamknięty. W latach 90-tych regionalne firmy z branży turystyki aktywnej oferowały wycieczki do Caminito del Rey jako najbardziej niebezpiecznej ścieżki trekkingowej na świecie. Miejsce upodobali sobie również miłośnicy górskich wspinaczek. Do końca lat 90-tych Ścieżka Króla znana była jako najpopularniejszy szlak wspinaczkowy w Hiszpanii, także jeden z niebezpieczniejszych na świecie. Pozostałości betonowej konstrukcji oraz metalowe wsporniki wbite do stromych ścian wąwozu pozostały do dziś i pokazują jak wysoką poprzeczką wąwóz był dla alpinistów. Władze regionu Andaluzji, na którym znajduje się Ścieżka Króla z powodu czterech wypadków śmiertelnych zadecydowały o zamknięciu szlaku na długi okres czasu, a wejście na teren był karany wysokimi grzywnami.